Η γνώση...

"...O κόσμος μας είναι γεμάτος γνώση . Γνώση που περιμένει υπομονετικά την περιέργεια μας και την έμφυτη ανάγκη μας για εξερεύνηση να την ανακαλύψουν. Πόσα χρόνια περίμενε η γνώση για το σχήμα της γης τον άνθρωπο να την ανακαλύψει! Αυτοκρατορίες ιδρύθηκαν και παρήκμασαν, αξιακά συστήματα γεννήθηκαν και κατέρρευσαν, εκατομμύρια άνθρωποι κατά τα άλλα έξυπνοι, σοφοί όσο ένας Αριστοτέλης, εφευρετικοί όσο ένας Αρχιμήδης, οργανωτικοί όσο ένας Περικλής γεννήθηκαν και πέθαναν πιστεύοντας πως η γη που πατούν είναι επίπεδη!

Η γνώση όμως ήταν πάντα εκεί! Περίμενε ακούγοντας για αιώνες τα μεγάλα μυαλά της ανθρωπότητας να συζητούν για τον ήλιο που κινείται γύρω από τη γη. Περίμενε βλέποντας τους ανθρώπους να έχουν ως δεδομένη μια τόσο λανθασμένη πεποίθηση! Περίμενε μέχρι που η επιστημονική σκέψη θα την συναντούσε επιτέλους! Αντίκρισε εποχές σκοτεινές. Εποχές που αποθέωσαν την αμάθεια και κυνήγησαν τον ορθολογισμό μέχρι θανάτου. Είδε μάρτυρες της γνώσης που τόλμησαν να ψελλίσουν την αλήθεια, να καίγονται ζωντανοί. Είδε την εκκλησία να εμμένει δογματικά στο λάθος και να αναγκάζει με κάθε μέσο τους ανθρώπους να παραμένουν πνευματικά τυφλοί. Η αλήθεια όμως δεν άλλαξε! Πως θα μπορούσε άλλωστε! Και ο πιο σκοτεινός φανατισμός δεν μπορεί να αλλάξει το σχήμα της γης! Η γνώση είναι πάντα εκεί περιμένοντας την ανθρωπότητα να έρθει να την συναντήσει! Τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει την αλήθεια. Μπορεί αρχικά να ακούστηκε ψιθυριστά από φοβισμένα χείλη όπως αυτά του Γαλιλαίου. «Κι όμως γυριζει». Ήξερε ότι η ψιθυριστή αυτή φράση ήταν η αλήθεια και όχι οι φανατικές κραυγές της Ιεράς Εξέτασης που τον είχε καλέσει σε απολογία για τις επιστημονικές του ανακαλύψεις.

 

Όσο ψηλά κι αν είναι τα κύματα της αμάθειας και του φανατισμού το λιμάνι συνεχίζει να υπάρχει και περιμένει το καράβι της επιστημονικής ανακάλυψης να φτάσει στον προορισμό του. Ακόμα κι αν αυτό αργήσει, ακόμα κι αν δεν φτάσει ποτέ και πειστούν οι ταξιδιώτες του ότι δεν υπάρχει στεριά, το λιμάνι είναι πάντα εκεί...".