Η τυχερή αυτή σφήκα δεν έγινε γεύμα της συγκεκριμένης αράχνης. Λέγοντας τυχερή βέβαια, εννοείται πως δεν φαγώθηκε, γιατί τον θάνατο δεν τον απέφυγε. Δευτερόλεπτα μετά την επίθεση της αράχνης, θύτης και θύμα εγκλωβίστηκαν στην ρητίνη κάποιου δέντρου και έτσι διατηρήθηκαν για τα επόμενα 100 εκατομμύρια χρόνια, την ώρα που άλλα άτομα του είδους τους, καθώς και σύγχρονοί τους δεινόσαυροι (Πρώιμη Κρητιδικοί περίοδος) εξαφανίστηκαν.
Το συγκεκριμένο απολίθωμα περιγράφεται από τον George Poinar, τον εντομολόγο του οποίου οι μελέτες σχετικά με την εξαγωγή DNA δεινοσαύρων από κουνούπια που είχαν εγκλωβιστεί σε κεχριμπάρι, ενέπνευσε την συγγραφή του βιβλίου και της ταινίας Jurassic Park.
discovermagazine.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου