Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Ο Καματερός και το «θαυματουργό νερό»

Στις 14 Οκτωβρίου του 1976 ξεκινά η πολύκροτη δίκη του 36χρονου δικηγόρου Γιώργου Καματερού που υποστήριζε ότι ανακάλυψε το φάρμακο κατά του καρκίνου. Κανένα άλλο δήθεν φάρμακο δεν πέρασε στο καθημερινό λεξιλόγιο του Έλληνα, δεν κέρδισε τόση δημοσιότητα και δεν προκάλεσε τόση υστερία όση το περίφημο νερό του Καματερού. Ίσως γιατί στο πλευρό του Καματερού, βρέθηκαν «Τα Νέα» που με την στάση τους στήριζαν τις φαντασιοκοπίες του και καλλιέργησαν τις ελπίδες του κοινού.

Από τις αρχές Φεβρουαρίου του ίδιου έτους ο Καματερός άρχισε να μοιράζει με βυτιοφόρα το ιαματικό νερό που υποτίθεται έφερνε από την Κω, στις γειτονιές της Αθήνας και λίγες μέρες αργότερα στην επαρχία.

Πολύ γρήγορα, η φήμη του ξεπερνά τα σύνορα της Ελλάδας κι είναι πολλοί εκείνοι που, ενημερωμένοι από ξένες εφημερίδες, φτάνουν στην Αθήνα αναζητώντας θεραπεία.

Από τις πρώτες ημέρες, απίθανα ρεπορτάζ βλέπουν στο φως της δημοσιότητας: ασθενείς (μεταξύ τους oι ηθοποιοί Νίκος Σταυρίδης, η Γκιζέλα Ντάλι ) δηλώνουν πως με το νερό θεραπεύτηκαν όχι μόνο από τον καρκίνο αλλά και από πάσης φύσεως νόσο.

Δημοσιεύονται μέχρι και ακτινογραφίες ασθενών προκειμένου να καταστεί σαφέστερη η θεαματική βελτίωση της υγείας τους, γιατροί και πυρηνικοί φυσικοί από την Ελλάδα και το εξωτερικό καταθέτουν την επιστημονική τους άποψη, ενώ την ίδια στιγμή οι τίτλοι των περισσότερων εφημερίδων σχετικά με το θέμα καταλαμβάνουν ολοένα και μεγαλύτερο χώρο, για να καταλήξουν μετά την πρώτη εβδομάδα σε οκτάστηλους.

Ορισμένοι από αυτούς είναι χαρακτηριστικοί: «Ο καρκίνος νικήθηκε» (10/2/76), «Και υπουργοί προμηθεύτηκαν το “νερό”» (11/2/76), «Το “νερό” σταματά την ανάπτυξη του καρκίνου-Ενισχύεται η ανοσία» (13/2/76).

Οι αναλύσεις των επιστημονικών ιδρυμάτων, όμως, ανέφεραν συνεχώς ότι πρόκειται για απλό νερό χωρίς καμιά θεραπευτική ιδιότητα, ενώ ο Kαματερός υποστήριζε ότι το μυστικό κρύβεται στη σκόνη πετρωμάτων που προσέθεταν οι συνεργάτες του.

Το πιο τραγικό γεγονός της περιόδου εκείνης αποκαλύφθηκε από την «Ελευθεροτυπία» στις 19 Φεβρουαρίου της ίδιας χρονιάς.

Οι γονείς 18 παιδιών που νοσηλεύονταν με λευχαιμία και κακοήθεις όγκους στο νοσοκομείο «Aγλαΐα Kυριακού», σταμάτησαν την κλασική θεραπεία και έδιναν στα παιδιά το νερό του Kαματερού. Ως αποτέλεσμα, ένα από τα παιδιά πέθανε και η κατάσταση των υπολοίπων παρουσίασε επιδείνωση.
H αντίστροφη μέτρηση είχε αρχίσει, αλλά ο Kαματερός απτόητος οργάνωνε συγκεντρώσεις και πορείες με εκατοντάδες οπαδούς του, ενώ εμφανιζόταν και ως πολιτικός ηγέτης.

Οι συνεχείς αναλύσεις όμως αποδείκνυαν ότι το νερό αυτό όχι μόνο ήταν ψεύτικο, αλλά και επικίνδυνο, αφού περιείχε ραδιενέργεια 35-38%. Στις 30 Μαρτίου του 1976 η κατανάλωσή του απαγορεύτηκε επισήμως.

Ο Γιώργος Καματερός δικάστηκε και καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 8 μηνών (με αναστολή) για «αντιποίηση ιατρικού επαγγέλματος» και κατόπιν θα φύγει στο εξωτερικό, όπου χάνονται τα ίχνη του.
Έμεινε στο εξωτερικό για περισσότερα από 20 χρόνια. Έφυγε από τη ζωή το 1998. Είχε επιστρέψει λίγο καιρό πριν στην Κω.



Δεν υπάρχουν σχόλια: