Πέμπτη 26 Μαΐου 2011

Ο Βίκτορ Χάρα και το πιο εύκολο γκολ της ιστορίας


Το πρωί της 12ης Σεπτεμβρίου 1973 το Στάδιο της Χιλής, στην πρωτεύουσα Σαντιάγκο, άνοιξε τις πόρτες του για να υποδεχτεί αμέτρητους πολιτικούς κρατούμενος που είχαν συλληφθεί την προηγούμενη μέρα κατά την οποία συνέβη το περίφημο coup d’état της χώρας, κατά το οποίο εκδιώχτηκε από την εξουσία (και θανατώθηκε) ο εκλεγμένος πρόεδρος Σαλβαδόρ Αλιέντε για να αναλάβει ο δικτάτορας Αουγκούστο Πινοσέτ. Μέσα στις επόμενες μέρες το στάδιο έγινε τόπος βασανιστηρίων για τους περισσότερους κρατούμενους και η τελευταία κατοικία της ζωής για αρκετούς εξ αυτών. Γνωστότερη όλων παραμένει η ιστορία του δασκάλου-ποιητή-τραγουδιστή Βίκτορ Χάρα ο οποίος εκτελέστηκε εν ψυχρώ μπροστά στους υπόλοιπους στον επίλογο μιας τραγικής σκηνής κατά την οποία οι στρατιωτικοί του ζητούσαν ειρωνικά να παίξει με μια κιθάρα τα φημισμένα τραγούδια του την ώρα που τα περισσότερα κόκαλα των χεριών του είχαν σπάσει από τα βασανιστήρια που προηγήθηκαν. Ο μύθος λέει ότι ο αιμόφυρτος αλλά απτόητος Χάρα ξεκίνησε να τραγουδάει ένα μέρος ενός τραγουδιού περί λαϊκής ενότητας, με αποτέλεσμα ένας αξιωματικός να βάλει ένα πιστόλι στον κρόταφο του και να πυροβολήσει (από τις καταθέσεις σε δικαστήριο που έγινε το 2009 αποκαλύφτηκε ότι πριν πυροβολήσει έπαιξε ‘ρώσικη ρουλέτα’ με το κεφάλι του Χάρα ενώ στην συνέχεια και μετά από εντολή του αξιωματικού δυο στρατιώτες ‘ολοκλήρωσαν το έργο του’).

Έναν περίπου μήνα μετά, στις 21 Νοεμβρίου, το Στάδιο της Χιλής άνοιγε ξανά τις πόρτες του, αυτήν την φορά για χάρη του ποδοσφαίρου. Η Χιλή φιλοξενούσε την Σοβιετική Ένωση στο επαναληπτικό παιχνίδι των διηπειρωτικών πλέι οφ για την ομάδα που θα συμπλήρωνε το πρόγραμμα του Μουντιάλ του 1974 που θα διεξαγόταν στην Δυτική Γερμανία. Το πρώτο παιχνίδι στην Μόσχα είχε λήξει ισόπαλο 0-0 και όλα θα κρινόταν στην ρεβάνς. Μπροστά σε χιλιάδες ανθρώπους οι παίκτες της εθνικής ομάδας της Χιλής (μαζί με το διαιτητικό τρίο) παρατάχθηκαν κανονικά στον αγωνιστικό χώρο, έκαναν τυπικότατα την σέντρα και αφού αντάλλαξαν μερικές πάσες κατεβαίνοντας προς την αντίπαλη περιοχή, σκόραραν με τον αρχηγό της ομάδας.

Απέναντι τους δεν υπήρχε …κανείς. Η Σοβιετική Ένωση σε μια από τις πιο γνωστές φορές της Ιστορίας που η πολιτική και το ποδόσφαιρο συναντήθηκαν και έχασαν τον ξεχωριστό τους χαρακτήρα, αρνήθηκε να αγωνιστεί σ’ ένα γήπεδο στο οποίο είχαν τόσο πρόσφατα εκτελεστεί τόσοι κρατούμενοι, κυρίως αριστερών φρονημάτων, και στο οποίο όπως χαρακτηριστικά γράφτηκε την εποχή εκείνη «μπορούσες ακόμα να διακρίνεις κηλίδες αίματος». Η FIFA με την σειρά της δεν δέχτηκε να γίνει το παιχνίδι σε ουδέτερη χώρα κι έτσι με το πιο εύκολο γκολ που έχει μπει ποτέ σε ποδοσφαιρικό αγώνα η Χιλή πήρε το εισιτήριο για το παγκόσμιο κύπελλο.


Τριάντα χρόνια μετά, τον Σεπτέμβρη του 2003, το ‘Στάδιο της Χιλής’ (το οποίο είναι και η ονομασία του τελευταίου ποιήματος που έγραψε ο Χάρα όσο ήταν φυλακισμένος κάπου στα αποδυτήρια του σταδίου και το οποίο διασώθηκε μ’ ένα μικρό χαρτάκι χωμένο στο παπούτσι ενός συγκρατούμενοι του) μετονομάστηκε σε ‘Στάδιο Βίκτορ Χάρα’.

sombrero.gr

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Στίβεν Χόκινγκ: «Δεν υπάρχει παράδεισος ή μετά θάνατον ζωή»

Ο αστροφυσικός Στίβεν Χόκινγκ μίλησε για το θάνατο και την ανυπαρξία της μεταθανάτιου ζωής σε συνέντευξή του στη Guardian, την Πέμπτη 12 Μαϊου. Ο 69χρονος Βρετανός βρίσκεται σε αναπηρική καρέκλα απο την ηλικία των 21 χρόνων, καθώς πάσχει απο μία ασθένεια του νευρομυικού συστήματος.

Οι γιατροί είχαν πληροφορήσει τον Χόκινγκ οτι είχε περιθώριο δύο χρόνια ζωής το 1962. Ο ίδιος διέψευσε τους γιατρούς, έζησε και έγινε ένας σπουδαίος ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και επίτιμο μέλος του "Conville and Cauius College".

Ο Χόκινγκ δεν πιστεύει στη μεταθανάτιο ζωή παρα μόνο στην αξιοποίηση των δυνατοτήτων του ανθρώπου κατά τη διάρκεια της ζωής του, “δεν υπάρχει παράδεισος ή μετά θάνατον ζωή, αυτό είναι ένα παραμύθι για όσους φοβούνται το σκοτάδι...” δήλωσε στη συνέντευξή του.

Ο Βρετανός αστροφυσικός που μετακινείται με αναπηρική καρέκλα και επικοινωνεί μέσω υπολογιστή και φωνητικού συνθεσάιζερ έχει ζήσει με την αναμονή του πρόωρου θανάτου τα τελευταία 49 χρόνια. Παρόλα αυτά δηλώνει “Δε φοβάμαι το θάνατο, αλλά σε καμία περίπτωση δεν βιάζομαι να πεθάνω. Έχω τόσα πολλά που θέλω να κάνω πρώτα."

Τον περασμένο Ιούνη είχε δηλώσει επίσης οτι δεν πιστεύει στην ύπαρξη θεού κι οτι μόνο επιστήμη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως οι νόμοι του "Θεού". Μάλιστα είχε υπογραμμίσει " Το χέρι του Θεού δεν ήταν απαραίτητο για να δημιουργηθεί το σύμπαν, το οποίο σχηματίσθηκε από μόνο του, με τη λογική των νόμων της φυσικής".

tvxs.gr

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Όταν ο Βέγγος μάγεψε ως ποδοσφαιριστής!

Η Ελλάδα αποχαιρετά τον Θανάση της και το Sport24.gr παρουσιάζει την ημέρα που φόρεσε ποδοσφαιρικά παπούτσια γνωρίζοντας την αποθέωση από 40.000 φιλάθλους.


Ο Βέγγος παίζει ποδόσφαιρο (1978) by sxplVII

Ο καλός μας άνθρωπος, ο δικός μας άνθρωπος δεν είναι πια μαζί μας. Το χαμόγελο που απλόχερα μας μοίραζε με το αστείρευτο του και μοναδικό του ταλέντο, "πάγωσε" το πρωινό της Τρίτης 3 Μαΐου στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του...

Σήμερα στις 2 το μεσημέρι στην Αγία Μαρίνα στο Θησείο θα ακουστεί το τελευταίο χειροκρότημα για έναν μεγάλο Έλληνα μα πάνω από όλα για έναν σπουδαίο ΑΝΘΡΩΠΟ. Ένα αυθόρμητο χειροκρότημα που κέρδιζε σε κάθε- σπάνια- του εμφάνιση, όπως πριν 33 χρόνια από 40.000 φιλάθλους στο γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας!

Στις 20 Μαρτίου του 1978 διεξήχθη στο ιστορικό γήπεδο της ΑΕΚ ένα φιλικό παιχνίδι ανάμεσα σε Ηθοποιούς και Δημοσιογράφους. Η αναμέτρηση πραγματοποιήθηκε για την ενίσχυση του ταμείου των καλλιτεχνών καθώς είχαν κατέβει σε απεργία λόγω της κόντρας τους με τη κρατική τηλεόραση η οποία δεν τους αναγνώριζε τα πνευματικά δικαιώματα.

Μεταφερόμαστε για λίγο στο... 2011 και σε ένα φανταστικό παρόμοιο παιχνίδι. Ζήτημα εάν ο αγώνας διεξαγόταν μπροστά σε συγγενείς και φίλους. Η παρουσία όμως του Θανάση Βέγγου σε εκείνο το φιλικό οδήγησε τον κόσμο να αναζητεί εισιτήρια στην μαύρη αγορά(!) πληρώνοντας μέχρι και 120 δραχμές αντί των 80 δραχμών που κόστιζαν.

Η "Αθλητική Ηχώ" μάλιστα φιλοξενούσε την προηγούμενη μέρα δηλώσεις του Θανάση στις οποίες "απειλούσε" ευθέως τους αντιπάλους με το δυνατό του όπλο... τα γρήγορα του πόδια! "Θα τους σκάσω στο τρέξιμο και θα βάλω δύο γκολ" ήταν η χαρακτηριστική ατάκα του.


Την επομένη μέρα ο Βέγγος πέρασε στο παιχνίδι στο δεύτερο ημίχρονο προκαλώντας ντελίριο στους 40.000 φιλάθλους στις εξέδρες, όπως βλέπετε και στο χαρακτηριστικό πρωτοσέλιδο. Μάλιστα οι δηλώσεις του ήταν προφητικές καθώς σκόραρε 2 τέρματα από το σημείο του πέναλτι σε ένα ματς στο οποίο οι Δημοσιογράφοι επικράτησαν με 5-3.

Στη συνέχεια δέχθηκε την κίτρινη κάρτα από τον διαιτητή Ζλατάνο τον οποίο ήθελε να... "λιντσάρει" ο κόσμος για αυτήν την απόφαση του. Ο ίδιος όμως φρόντισε να "ηρεμήσει" το πλήθος και αφού υποκλίθηκε στον ρέφερι, έκανε δύο βήματα πίσω και σήκωσε τα χέρια ψηλά!

Λίγο αργότερα θα περάσει η Δέσποινα Στυλιανοπούλου στη θέση του αλλά ο αγώνας δεν γίνεται να συνεχιστεί καθώς οι εκδηλώσεις λατρείας για τον Θανάση είναι μοναδικές. Ο Γιάννης Αργυρίου γράφει χαρακτηριστικά στην "Ηχώ":

"Ο Βέγγος γίνεται αλλαγή αλλά το παιχνίδι δεν γίνεται να συνεχισθεί. Δεν είναι δυνατόν να συνεχισθεί. Γύρω από τον αγωνιστικό χώρο βρίσκονται 5.000 θεατές που σε κάθε διακοπή προσπαθούν να μπουν μέσα.

Αυτό κάνουν και τώρα που ο Βέγγος αποχωρεί χαιρετώντας τα πλήθη σαν τον μεγάλο μπαλαδόρο που αναγκαστικά εκγκαταλείπει. Ο Ζλατάνος αναγκάζεται να σφυρίξει τη λήξη του αγώνος δίνοντας έτσι τέλος και στο ασταμάτητο γέλιο".


Φυσικά μετά το τέλος του φιλικού, ο Θανάσης συνέχισε το ρεσιτάλ με τον μοναδικό του τρόπο. Αρχικά πήγε από τα αποδυτήρια των δημοσιογράφων και αφού άνοιξε την πόρτα τους είπε: "Καλοί μου άνθρωποι, συγνώμη αν σας κούρασα"!

Αργότερα στις... καθιερωμένες δηλώσεις τόνισε: "Ναι μωρέ... βρίσκομαι σε τρομερή φόρμα. Σκέφτομαι φέτος να κάνω μεταγραφή. Άλλωστε έχω προτάσεις από το εξωτερικό. Θα προτιμήσω ελληνική ομάδα, διότι έχει ωραία θάλασσα και άλλα"!

Για την ιστορία σκόραραν για τους Δημοσιογράφους οι Δημαράς (3), Χαραλαμπίδης και Λιάνης, ενώ για τους Ηθοποιούς πέρα από τον Βέγγο πέτυχε ένα γκολ και ο Κοτανίδης.

Οι συνθέσεις των δύο ομάδων, με κάποιους από τους αγωνιζόμενους να μην είναι πια στη ζωή όπως και ο Θανάσης...

Δημοσιογράφοι: Κατσαρός, Στανωτάς, Τσώχος, Χαλιβελάλης, Γερωγαλάς, Χαραλαμπίδης, Πρίφτης, Λιάνης, Θωμόπουλος, Δημαράς, Βουτσέλης, Μπακανάκης, Σταματόπουλος, Γερακάρης, Παϊπέτης, Γαβαλάς, Καπράνος

Ηθοποιοί: Μεταξόπουλος, Καραγιώργης, Βέγγος, Κοτανίδης, Σίσκος, Καρράς, Απέργης, Βλάχος, Φούντας, Τσαϊκόφσκυ, Πέτροβις, Νεστορίδης, Σεραφείδης


sport24.gr